نحوه ایجاد مدل‌‎های دبی‏‎–‎‏مدت‏‎–‎‏فراوانی‎ ‎با روش سری زمانی ‏جزئی، مطالعه موردی: ایستگاه سلطانی هلیل‌رود

در مطالعات پروژه­های آبی نه‌تنها مقدار بیشینه دبی لحظه­ای جریان مورد نیاز است، بلکه برآورد دبی متوسط بیشینه و حجم­های مرتبط با آن نیز در مدت مشخص و در دوره بازگشت­‌های مختلف مورد نیاز است. روشی که در مقاله معرفی و استفاده شده، به‌کارگیری سری زمانی جزئی در نمونه­گیری است. به‌عبارت دیگر، نمونه­گیری از سری­‌های زمانی بالاتر از یک آستانه معین است. در این روش، ممکن است در یک سال چند بیشینه وجود داشته باشد و یا در یک سال داده‌‌های بالاتر از آستانه انتخاب شده وجود نداشته باشد. مزیت این روش در این است که اجازه انتخاب مقادیری را می­دهد که نماینده مناسب­تری برای جامعه آماری سیلاب­ها است. تنها مزیت نمونه‌گیری از داده‌‌های بیشینه سالانه و به‌صورت یک عدد بیشینه در هر سال این است که داده‌‌های اخذ شده از یک‌دیگر مستقل هستند، اما می­توان با آزمون استقلال و ایستایی، معایب روش سری جزئی را که نمونه‌‌های بیش‌تری در سال اخذ می­کند، برطرف نمود. در مطالعه حاضر، ایستگاه آب‌سنجی سلطانی بافت بر سرشاخه هلیل‌‌رود به‌‌عنوان مبنای کار انتخاب شده است. این رود در قسمت غرب استان کرمان واقع است. هرچند از لحاظ تئوری نتایج نشان می­دهد که در دوره بازگشت حدود 10 سال و پائین‌تر روش سری جزئی، ارقام بیش‌تری ارائه می­کند، ولی مقایسه نتایج آن در ایستگاه سلطانی بافت با 27 سال آمار، قابل ملاحظه نبوده است. روش سری جزئی نسبت به‌روش بیشینه سالانه زودتر به جامعه آماری نزدیک می­شود و برای ایران که طول دوره‌های آماری آن کوتاه است، مناسب است. با انجام این مطالعه نرم‌افزارهای لازم برای ایران تهیه و معرفی شده است.